Şair, suretinle dizerdi en hükümlü kelimelerini..
Yazar, nokta düşürürdü romanına, zatını görseydi..
Gülçehre kalemler yazardı hümâ kuşu sevmelerini,
Dondukça tüten, yandıkça üşüten… O muamma neydi..?
Gül çağı başlar adınla; can, sana bırakır yerini..
Namdar mecnunun adı da kalmazdı, aşkına düşseydi..
Lehfan dokunuşlar çizerdi senin nurefşan hallerini,
Aktıkça dinen, çıktıkça inen… O aşk nasıl bir şeydi..?
Kadim Dolunay
