Bir nokta uçur bana yüreğinden…
Yar’ı’m oluşumu, Yâr’i’m oluşunla mühürleyeyim.
“Ah yâr” diyerek kucaklarken Yusuf yüzlü yüreğini,
Gözlerimin kara kuyusuna düş!
Aşk’ın handesine ram olayım.
Ve yine başlıyor bir şiirde yolculuk…
Kesildi bileti çoktan senli düşüncelerin.
Harflerin yalnızlığı, hecelere yüz tutarken son bulur.
Hecelerin kelimelere meyleden gölgesinde
Mana arayışı başlar sonra içimde.
Ve kelimelerin cümlelere dönüştüğü sayfaların meydanında,
Kalbimin seyyahı tutar kalemi, mürekkebi.
Her cümlenin sonunda bir soluk miktarı hüzün…
Ve sonra, gurbeti aynalayan bir sıla yalnızlığı…
Rüyanın da rüyasında bir ölüm ansızlığı.
Gökyüzü maviliğinde bir hayali
Nasipsiz düşünceler sardı yokluğunun varlığında.
Yaprak yeşili bir hayatın sonbaharına yürüdüm yorgun adım.
Toprak renginde bir rüyanın penceresinden sarkmış ellerim
Bir gerçeğin bahar izdüşümlü dünyasına…
Hep ‘ah’lıyorum özlemlerin ‘vah’lanası haline.
Gel artık, ey gülleri kıskandıran!
Sensizliğimin hıçkırıkları, bu karanlık şehirlerde sana rehnüma olsun.
Her şiirin şerhinde asılı yüzün…
Ve sonra, sokakların çıkmazında bir düş ıssızlığı…
Gecenin de gecesinde bir yürek cansızlığı.
Ve yine başlıyor bir şiirde yolculuk…
Kesildi bileti çoktan senli düşüncelerin.
Bir nokta uçur bana yüreğinden;
Yarım oluşumu, Yârim oluşunla mühürleyeyim.
Kadim Dolunay