Kalbini seyreylemeyip
Yüzünün güzelliğine mi kanayım?
Heyhat! Fani olanı seriyorsun önüme…
İnan diyorsun! Hangi ispatsız sözüne inanayım?
Yine gam iliştiriyorsun günüme..
Sevmiyorsan eğer sevda rahlesinde aşk okumayı
Uçurum kıyılarında raks edeceksin…
Gözlerinin renginden midir
Hayata böyle solarcasına düşüyor bakışın?
Her düş kırıklığının sonuna lanetler diziyorsun.
Yüzünü değil, kalbini okumaya talip olan gönlüme,
Ne diye suretini çiziyorsun?
Bilmiyorsan eğer yürek mehtabında yürümeyi,
Su üstünde koşmayı deneyeceksin..
Aşkı nerede arıyorsun da,
Düşüyorsun her adımda bir çukura.
Sonra gururuna gömüyorsun her hatanın hesabını.
Haykırışlarına kurban ediyorsun vicdanının sesini…
Duymuyorsan eğer susuşlardaki feryadı,
Kıyametin gürültüsünde uyuyacaksın…
Kusur gören gözlerle bakma bana!
Yürek tahtına oturanlar arınırlar kusurdan.
Yüreğinin bir ayağı kırık tahtına her oturan düşecek..
İçin yansa da, ruhun üşüyecek…
Okuyamıyorsan eğer gözlerin manasını,
Söz üstünde hece hece döküleceksin..
Kadim Dolunay