Bu alemin uykusuna ram olmaz, kıyamda ayılan
Bensizlik mehtabında açar gözünü, aşkta bayılan
Aşk, geceyi kuşatan bir nâlan… imtihanla yoğrulan
Mim gibi eğilir, vav gibi bükülür, aşkta doğrulan
Aşk beklemektir; en sonlara düşer bu berzahta koşan
Yârden gayrı kelâmlara pür lâl olur, aşkta konuşan
Umudun hayallenişiydi maviyi arşa bürüyen
Yıldızları tutup, bulutları çiğner aşkta yürüyen
Bakma öyle! Aşığın gözleridir maşukta görülen
O gün mahşerin ilk safına dizilir, aşkta gömülen
Ölüm ağırlığındaydı hayat, ruhumuza yüklenen
Tefekkür kürsüsünde vaaz eder, aşkta sürüklenen
Bir firakın gölgesiydi, ağaçlara güzün süslenen
Gözyaşının her damlasında yüzer, aşkta hüzünlenen
Aşk’ın baharlara gülüşüydü, çiçeklerde koklanan
Gözünü kırpışıyla da yorulur, aşkta soluklanan
Kadim Dolunay