Bir ayrılık yankısı var nefesinde…
Kelimeler buz tutarak düşüyor dudaklarından.
Ellerin ellerimi öksüzlüğe bırakıyor,
Gözlerin rotasını değiştiriyor uzaklaşıyor gözlerimden.
Ey bakışlarına aşktan öte mana verdiğim..!
Bıraksan da ellerimi hicranınla,
Yüreğimden tutuyorsun sevdiğim!
Bir deprem sarsıntısı var sözlerinde…
Kelimeler çatırdayarak dökülüyor dilinden.
Ayakların ayrılığa dolanmış, hep geriye atıyor…
Adım adım çiğniyor, eziyorsun canımı derinden.
Ey gözlerine yedi kat püsküllü alem serdiğim..!
Konuşsan da ayrılığı intizarınla,
Yüreğimde susuyorsun sevdiğim!
Bir nehir uykusuzluğu var gözlerinde…
Kelimeler ıslanarak sızıyor nefesinden.
Sen rüyaları uyandırırken göz kapaklarımda,
Cümleler boğularak uzanıyor yürek kıyısına birden.
Ey kaşlarına uçurum meltemiyle değdiğim..!
Vursan da anıları bizarınla,
Yüreğime gömüyorsun sevdiğim!
Bir yangın telaşı var adımlarında…
Kelimeler tutuşarak firar ediyor sesinden.
Ay ışığına dayarken bu sisli bakışlarımı,
Kim bilir hangi şehrin sokak lambalarında üşüyecek gölgen.
Ey adına şahikalarda açan gonca dediğim..!
Kaçırsan da aydınlığı ruhsarınla,
Yüreğimi söküyorsun sevdiğim!
Kadim Dolunay